من همان بلال الکنم

_بسم رب الحسین_


از کنکور:

مشاورم میگه با نتیجه آزمون اولت ازت انتظارم خیلی زیاده...منم برنامه‌ی سه هفته ی اول رو براش فرستادم که خیلی دل نبنده به نتیجه‌ی من...اما حقیقت اینکه امیدم خیلی زیاده و حقیقت تر اینکه اولین باره حس میکنم دارم چیزیو میخونم که میخوامش و هدف خوب و مشخصی دارم...تنها نقطه‌ی مثبت و امید این روزها...


از تو:

این شعرهای طولانی اما زیبا!که در ادامه مینویسم شعرهای مخصوص منن...شعرهایی که در همه احوال زمزمه شون میکنم...مخصوصا ایام دلتنگی...

شعر اول:

"تو مثل شب در کوهستان، اصیل و گیرایی

تو مثل کوهستان در شب، والایی

و عطر تو اکنون،

تمام شب را

آکنده است

و نام تو اکنون

طنین تمام صداهاست،

در کوهستان

ـ طنین تمام صداها ـ

گویی که می روی

 با رود

ـ رود بزرگ ـ

از دره

گویی رها هستی

با آبشاران کوچک

در شب

و تکیه داده­‌ای

با صخره­‌ها،

 به بالش غرور

و رفته ­ای با آتش

تا اوج

حتا،

گویی حلول کرده­ای

با روح پر صلابت شب

در انزوای سالم کوهستان

دور از چراغ های کاذب شهر

دور از هیاهو،

از آسمان چراغان

بانگ سماع ستارگان،

می­آمد،

 که ما،

نام تو را

مانند راز مشترکی

در میانه

نهادیم:

من با باد

باد با صخره

صخره با من

من با ...

و شب،

سرشار از تسلسل نامت

تا آستان صبح،

سفر می­کرد."

زنده یاد منزوی


شعر دوم :

"من همان شبان عاشقم

سینه چاک و ساکت و غریب

بی تکلف و رها

در خراب دشتهای دور

درپی تو می دوم

ساده و صبور

یک سبد ستاره چیده ام برای تو

یک سبد ستاره

کوزه ای پر آب

دسته ای گل از نگاه آفتاب

یک عبا برای شانه های مهربان تو

در شبان سرد

چارقی برای گام های مهربان تو

در هجوم درد


من همان بلال الکنم

در تلفظ تو ناتوان

آه از عتاب "

 
زنده یاد سلمان هراتی